Historie van de kerk

De laatromaanse Petruskerk van Zuidbroek ligt op een verhoogd en omheind kerkhof. Deze rijzige, recht gesloten kruiskerk met vrijstaande toren is gebouwd tegen het einde van de 13e eeuw en werd gewijd aan de heilige Augustinus van Hippo. Deze Latijnse kerkvader staat o.a. afgebeeld op een pastoorszegel uit 1576. De naam Petruskerk is in 1851 in de wereld gebracht door A.J. van der Aa in zijn Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden en Ozinga nam deze bewering in 1933 zonder meer over.
De uniformiteit van de buitenkant doet vermoeden dat de kerk relatief snel is gebouwd. De indeling van het schip in traveeën is consequent en toont dat duidelijk aan de buitenkant. De bovenzone, de strook met vensters, is aanmerkelijk groter dan de benedenzone. In de bovenzone worden per travee twee spitsboogramen geflankeerd door twee spitsboognissen met vlechtwerk, beneden rijen de spitsboognissen zich ritmisch aaneen, met 3, 4, 5 of 6 stuks.
De geveltoppen worden afgesloten met rondboogfriezen. Het koor onderscheidt zich door de decoraties; meerdere koornissen bezitten rond geprofileerde blindnissen of vensters in de toppen van de nissen. De in 1730 naar de smaak van die tijd vernieuwde westwand werd in 1915 onder leiding van C.H. Peters gereconstrueerd met de andere topgevels als voorbeeld.